" Nie łudźcie się! Bóg nie pozwoli z siebie szydzić! Co człowiek posieje, to będzie zbierać. Kto sieje w ciele, zbierze to, co przynosi ciało - zagładę. Kto natomiast sieje w Duchu, zbierze to, co daje Duch - życie wieczne. Nie ustawajmy w czynieniu dobra. W odpowiednim czasie zbierzemy plon, jeśli teraz niczego nie zaniedbamy. Dopóki mamy okazję, czyńmy dobrze wszystkim, zwłaszcza tym, którzy są nam bliscy w wierze." Ga 6,8-10
To są słowa proroctwa, które usłyszeliśmy na VII Kongresie Odnowy w Duchu Świętym, w Częstochowie. Pan Bóg chce nas pociągnąć na nowo do siebie, abyśmy wykonywali Jego wolę. Mamy kochać Go, aż do odrzucenia samych siebie! Człowiek robi wszystko, by nie słuchać Boga celebrując samego siebie, stawia pomniki własnej pysze. Człowiek jest dla siebie samego największym przeciwnikiem. Tylko Pan wie jak nas wyzwolić z tej niewoli, wie czego nam potrzeba: nawrócenia i łaski Ducha Świętego. Łaski wiary, miłości i pokoju. Nie możemy ociągać się w nawróceniu, gdy wzywa Pan, bo On chce nam dać  Ducha Świętego. Pan zaprasza nas do świętości, do wierności przymierzu, które razem zawarliśmy w czasie chrztu. Bóg jest pełen łaski dla nas, a oczekuje tylko wierności. JA JESTEM mówi, uwierz moim obietnicom, mojemu SŁOWU. Chwała Panu!

W obliczu ludzkiej tragedii nie sposób przytoczyć wstrząsającego świadectwa głębi życia w Bogu i Jego Słowie. /Bądź Panie dla zmarłych wieczną radością, a dla żyjących pocieszeniem./

Pięć trumien na posadzce. I wielki szloch w kościele, kiedy ksiądz czytał podziękowanie od taty - Darka i jedynego syna, który przeżył - Wojtka.

/za info.wiara.pl/

Na zło wyrządzane wspólnotom chrześcijańskim przez plotkarstwo i sianie nienawiści zwrócił uwagę Ojciec Święty podczas porannej Eucharystii sprawowanej w kaplicy Domu Świętej Marty.

Więcej możemy znaleźć w PRZECZYTANO w sieci

Chyba jednak nasza nastolatka Rita z poprzedniego artykułu jest z diecezji koszalińskiej i może "przytuliła się do swego biskupa"...?

Daj się zaskoczyć!

O tym, co zrobić, by bierzmowanie nie było oficjalnym pożegnaniem z Kościołem, i jak dać się zaskoczyć Duchowi Świętemu, z biskupem Edwardem Dajczakiem rozmawia Marcin Jakimowicz.

Henryk Przondziono /GN Edward Dajczak (ur. 1949), od 2007 roku biskup diecezjalny koszalińsko-kołobrzeski. Od 1999 współorganizował Przystanek Jezus – spotkania ewangelizacyjne odbywające się podczas festiwalu Przystanek Woodstock.

Przed miesiącem byłem świadkiem sceny: gimnazjaliści z agresją wygarnęli księdzu, co sądzą o „parafkach” przed bierzmowaniem. Żaden z nich nie był na Mszy, ale wszyscy ustawili się posłusznie w ogonku do zakrystii. Gdy ksiądz nie chciał niektórym z nich podpisać „dzienniczka”, odpowiedzieli bluzgami…

Główny problem, o który rozbijamy się jako Kościół, to nie parafki, podpisy, pieczątki, ale problem wiary i doświadczenia Pana Boga, którego młodzi nie mają. Szarpiemy się z nimi na pułapie powinności, wymagań, nakazów. Oni chcą to bierzmowanie „zaliczyć” (gdy się zapyta, po co, to zbyt wielu nie potrafi odpowiedzieć, odważniejsi bąkną coś o papierku przed ślubem). Chcą mieć problem z głowy. Zdecydowanie za mało jest tych, którzy motywują bierzmowanie przyjęciem Ducha Świętego. Ten stan musi decydować o treści przygotowania i formach.

cały wywiad z bp. E Dajczakiem znajdziesz w PRZECZYTANO w sieci

Czyżby nastolatka nadsyłająca swoje spostrzeżenia była jednak z naszej parafii?

Bierzmowanie jest to jeden z sakramentów, istotą tego jest przekazanie Ducha Świętego, umocnienie wiary, uzdolnienie do świadczenia o niej i jej obrony.... W ten sposób na ten sakrament patrzy niewiele osób.

Dla osób przystępujących do bierzmowania jest to często udręka, bo muszą... Do kościoła muszą chodzić, bo ksiądz czy katechetka każe, a uczniowie idą tylko po "podpis" od księdza, że byli na Mszy Świętej, ale czy oni naprawdę byli? Byli ciałem - a duchem? Tak jak już mówiłam, idą, bo muszą, a gdy już przyjmą  sakrament wymigują się od chodzenia do kościoła mówiąc: "ja już na bierzmowianiu się nachodziłem, wystarczy mi". Czy to nie jest chore? Chciałoby się powiedzieć: Już nawet lepiej gdyby nie przystępowali do bierzmowania z takim myśleniem !  Czy przypadkiem nie jest tak, że tylko ludzie godni powinni móc jednoczyć się z Panem w tak piękny sposób ?
"No cóż, matka z ojcem mówią, że później nie będę mogła wziąć ślubu kościelnego, więc pochodzę do kościoła, a potem będę mieć z głowy" - tylko i wyłącznie to jest w głowach tych ludzi.

Tak nie powinno być. Dlatego módlmy się, by Bóg pomógł tym ludziom, tej młodzieży odnaleźć ich drogę. Uczcie swoje dzieci, by wiedziały, że przez sakramenty spotykamy się z Panem, a to najlepszy jest dar dla każdego człowieka. ;)
"Rita"

Nadesłane świadectwo nastolatki przyjęcia Słowa Bożego na niedzielę.

J 13, 31-35.
Chrystus zawsze uczył nas byśmy szli za Nim, byśmy Go szukali, lecz nie tym razem. Oznajmia uczniom, że nie mogą za Nim pójść, ale uczy ich by się wzajemnie miłowali. Jeśli będą się tym przykazaniem kierować w życiu, to będzie to znakiem, że idą za Nim, że wciąż Go szukają.
"Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują" Mt 5, 43-44
W głebi duszy zawsze mamy słowa, że swych nieprzyjaciół powinniśmy kochać i wybaczać im, lecz tak naprawdę wiemy, że to wcale nie takie łatwe, mimo wszystko, jeśli bardzo chcemy to ... Powinniśmy dążyć do tego,  najlepszym dla nas, dla Polaków (!) przykładem przebaczania jest błogosławiony Jan Paweł II. Nawet taki mały czyn jak wybaczenie jest takim maleńkim nasionkiem, które jeśli nie będzie dobrze podlewane i dbane to nic z niego nie urośnie, lecz jeśli będziemy starać się i dążyć do tego by to nasze przebaczenie było coraz lepsze i głębsze, to może z tego wyrosnąć wielkie drzewo, które później przez długie lata będzie owocowało i przynosiło niesamowite efekty. ;)

"Rita"