Wspólnota Paschy Tu i Teraz

Podajemy nie tylko modlitwę końcową, ale i całą Litanię do błogoslawionego Jana Pawła II w zakładce "Więcej"

Miłosierny Boże, przyjmij nasze dziękczynienie za dar apostolskiego życia i posłannictwa błogosławionego Jana Pawła II i za jego wstawiennictwem pomóż nam wzrastać w miłości do Ciebie i odważnie głosić miłość Chrystusa wszystkim ludziom. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.

"Czy jestem tylko biernym obserwatorem tego, co dzieje się podczas  sprawowania Mszy Świętej?" Takie pytanie zadał ks. bp ordynariusz naszej diecezji w odległym ale przecież wciąż aktulanym liście pasterskim na rozpoczęcie Adwentu. (http://www.diecezja.radom.pl/diecezjalne/457-bp-henryk-tomasik-list-pasterski-na-i-niedziel-adwentu-ad-2010)

Piękny jest list pasterski, piękne wyzwanie duszpasterskie, by Liturgia, by Eucharystia była przeżywana jako szczyt i źródło życia chrześcijańskiego (KL10).

W imieniu redakcji naszej strony pragnę zaprosić do współtworzenia, do wyrażania opinii do współredagowania strony. Można to uczynić nadsyłając materiał redakcyjny mail`em poprzez KONTAKT

Zapraszam. Janusz

Moje przemyślenia po spotkaniu animatorów dotyczą słów z księgi Ozeasza 6,1-6: "Chodźcie, nawróćmy się do Pana! (...) Starajmy się poznać Pana, Jego przyjście jest pewne jak nadejście poranka. (...) Gdyż pragnę miłości, a nie ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń." Te słowa pomogły mi przypomnieć sobie sens i cel wszystkich działań jakie podejmujemy. Tego, że chcemy sami nawracać się i pomagać innym w nawracaniu, że troska o wzrost duchowy jest zawsze z miłości. Starania animatora o innych  mają być podyktowane miłością, do Boga i do człowieka. Mam naśladować Jezusa w zdobywaniu świata dla Boga!

"Wstań, leniwcze, droga sama do ciebie przyszła."
Tym zdaniem mogę najtrafniej określić nasze SPOTKANIE ANIMATORÓW. Zdanie to jest zaczerpnięte jz komentarza św. Augustyna do Ewangelii św. Jana.
To spotkanie znów wyzwoliło w nas chęć służenia Bogu swoim życiem. Dzielenie nasze to nic innego jak zapalanie poszczególnych żagwi jeden od drugiego. Do tego jak dołożymy poczucie braterstwa, jedności w szukaniu drogi, to zostanie tylko walka z lenistwem, z przemożną chęcią aby zabezpieczyć to, co już było, aby nie wyruszać w nieznane.

(pozostałe fotki w Galerii)

To powiedziawszy splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: Idź, obmyj się w sadzawce Siloam - co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się i wrócił widząc /J 9,6-7/
Zwyczajne środki, gesty, słowa. Wszystko co potrzebujemy do cudu jest w naszym zasięgu. Tak jak Bóg, który jest przy nas. I jeśli ten cud jest potrzebny, to po to,  „aby się objawiły sprawy Boże”. Ale my zastanawiamy się kto zawinił, że jest niewidomy /apostołowie/ albo nie wierząc w cud szukamy dziury w całym /faryzeusze/. A może by się w końcu ucieszyć tym szczęściem. I uwierzyć w Boga.