"Nie musieliśmy kluczyć po pustyni w poszukiwaniu wody życia.

Nie zacieraliśmy za sobą śladów w obawie przed pościgiem nieprzyjaciela.

Oczy nie bolały od wypatrywania ziemi obiecanej. Manny nie zabrakło.

Przeciwnie.

Pan wylewał z obfitości łaskę po łasce. Prorocy przepowiadali z mocą.

Oczy nasze oglądały powrót Pana na Syjon.

Drzwi namiotu Spotkania czekały zawsze otwarte. Podnosiły się kolana zemdlałe.

Rozbłyskały lampy o nikłym płomyku. Prostowały trzciny nadłamane.

Nie zabrakło chleba proszącym i wody łaknącym.

Nie wyczerpał się dzban mąki i baryłka oliwy.

Mogliśmy śpiewać, klaskać i tańczyć."

To słowa komentarza do czytań ks. Wł. Lewandowskiego z czasu naszego pobytu na tegorocznych rekolekcjach zarówno tych na Górze Świętej Anny jak i w Wadowicach. One chyba najlepiej oddają jak wielkich dzieł Pan dokonał.

 Jako członkowie Wspólnoty Przymierza WPTiT na zaproszenie organizatorów rekolekcji Wspólnot Odnowy w Duchu Świętym Diecezji Gliwickiej podjęliśmy posługę poprowadzenia tematu Liturgia i Sakrament. Już po raz drugi znaleźliśmy się na Górze Świętej Anny. Szybko odnaleźliśmy się w tym środowisku i dość szybko integrowała się nasza grupa tematyczna (22 osoby) uczestnicząc w ramach wielkiej grupy rekolekcyjnej (~400 osób). 

Świadectwo:
Uczestniczyłam najpierw w pierwszym turnusie rekolekcji, na poziomie "Szkoła uwielbienia", na drugim turnusie zostałam bardzo spontanicznie, z dnia na dzień , a wybór poziomu dokonał się w ten sam sposób. "Liturgia i sakramenty" . To brzmiało bardzo zachęcająco. W momencie przypomniałam sobie świadectwo Cataliny Rivas o Eucharystii, pomyślałam, że zgłębianie liturgii będzie fascynującym odkryciem, że poznam i bardziej zrozumiem wszystkie czynności, gesty kapłana, sens słów, całą "oprawę" liturgiczną, tło historyczne, powiązania z judaizmem...że to pozwoli mi "bardziej" świadomie uczestniczyć w obrzędach...sama jeszcze nie wiem czego oczekiwałam, wiedziałam tylko, że wszystkiego, tylko nie tego, co miało tam miejsce:)

Prowadzący  byli bardzo kochani, ale to, co mówili zdawało mi się w ogóle nie być "w temacie". każdego dnia zgłębialiśmy fragmenty Księgi Wyjścia, Grażynka mówiła (notabene- bardzo ciekawe) konferencje na ten temat, dodatkowo otrzymywaliśmy wiele fragmentów Ksiegi Wyjścia do pracy w grupach, a poza tym całą te księgę kazano nam przeczytać do czwartego dnia rekolekcji. Wszystko, co pojawiało się w mojej głowie na ten temat to: (!!!????).
Rozumiałam, że baranek paschalny, którego spożywali Izraelici przed wyjściem z Egiptu jest znakiem i zapowiedzią Pana Jezusa, który wyprowadzi ludzkość z niewoli grzechu, ale żeby całe rekolekcje i konferencje na temat Mojżesza i postaw Izraelitów?! i to na poziomie Liturgia i Sakramenty?! chyba jakieś nieporozumienie. Od nawału tych tekstów biblijnych nie bardzo juz wiedziałam o co chodzi, w głowie miałam raczej misz-masz, ale pomyślałam, " no trudno.."

W czwartym dniu, nasz poziom miał spotkać się o północy przy ognisku, mieliśmy się szykować na jakąś wędrówkę, ale szczegółów nie podano. Zjedliśmy baranka , chleb niekwaszony z gorzkimi ziołami, czemu towarzyszył 12. rozdział Księgi Wyjścia;  potem wyruszyliśmy w drogę, w głęboką, czarną noc, a jedynym sensem tego-było Boże Słowo.. i zapewnienie, że On  nad nami czuwa.W tym momencie jakby jakieś klapki opadły z moich oczu,.. Trudno mi to do teraz wyrazić słowami... Dotychczas, kiedy słyszałam fragmenty z Ks Wj patrzyłam jakby z boku, pamiętam że nigdy nie potrafiłam zrozumieć niewierności Izraelitów wobec Boga, ich ciągłego narzekania i niezadowolenia z opuszczenia Egiptu, a oto teraz byłam jednym z nich... doświadczałam, jak oni, trudów wędrówki, zwątpienia w jej sens, doświadczyłam swojej małości i ograniczenia w pojęciu Bożego zamysłu. Przecież znałam tę historię doskonale, wiedziałam, jak było, ale w tym momencie- przeżywałam to, jakby pierwszy raz, jakby coś zupełnie nowego i nigdy wcześniej mi nieznanego... wtedy dopiero jak bumerang wróciły do mnie słowa Grażynki i uderzyły mocno w moje serce... Jeszcze nigdy tak bardzo nie dotarła do mnie świadomość, że Słowo Boże -jest do mnie i o mnie, jest żywe i dosłowne i  nie jest żadną metaforą... O świcie, doszlismy do kresu -uczestniczyliśmy w Eucharystii, a podczas Niej z mroków nocy wzeszło Słońce...Doszliśmy do Ziemi Obiecanej.. Nie dam rady wyrazić słowami mojego przeżycia tej paschy, wiem że miałam ochotę mocno wyściskać Janusza i Grażynkę:) Wielkość tego wydarzenia przewyższa moje pojmowanie, ale tego czasu Bóg wciąż w Swoim Słowie potwierdza to przekonanie, które umieścił w moim sercu- że On sam wyprowadzi mnie z niewoli ...
[...]
Wcale-nie-taka-"charyzmatyczka-z Góry-św-Anny";))))
Ewelina.

WSPÓLNOTA PRZYMIERZA

1 P 2, 9-10
"Wy jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem Bogu na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła; wy, którzyście byli nie-ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali."

27.04.2002 sześć osób z naszej Wspólnoty złożyło Akt Przymierza na okres trzech lat

AKT PRZYMIERZA.

Z pomocą Ducha Świętego, za wstawiennictwem Matki Bożej Wychowawczyni, zawieramy Przymierze wobec Boga i Kościoła, zobowiązujemy się żyć oraz służyć we Wspólnocie Paschy Tu i Teraz. Jednoczymy się, tworząc braterską więź w Chrystusie naszym Panu i Zbawicielu, żyjąc w codzienności (TU I TERAZ) i podejmując wysiłek przemiany życia (PASCHY) na prawdziwie chrześcijańskie, czyniąc to nie o własnych siłach, ale mocą Ducha Świętego. Żyjąc sprzymierzeni we Wspólnocie, zobowiązujemy się dbać i pielęgnować ten szczególny dar, charyzmat (PASCHY TU I TERAZ), ofiarowany nam i zadany jako wyzwanie do realizacji powszechnego powołania do świętości, przez życie i apostolstwo w pełni oddane Bogu. Przyjmujemy regułę, według której zobowiązujemy się żyć we Wspólnocie Paschy Tu i Teraz, ku większej chwale Bożej oraz pożytkowi Kościoła. Postanawiamy wytrwać na tej drodze przez okres trzech lat. 
Oddajemy się i składamy w ofierze całych siebie Bogu i Kościołowi we Wspólnocie Paschy Tu i Teraz.



23.04.2005
Cztery osoby złożyło Przymierze na trzy lata , 
natomiast dwie złożyło Przymierze wieczyste, przyrzekając żyć we Wspólnocie Paschy Tu i Teraz do końca swego życia, ku większej chwale Bożej i pożytkowi Kościoła.

26 lipca 2008

 Podczas uroczystej Mszy świętej kończącej rekolekcje w Wadowicach,   siedem osób z Tarnowskich Gór ze Wspólnoty Paschy złożyło Akt Przymierza oraz Zobowiązanie czasowe na okres trzech lat do życia służby we Wspólnocie Paschy Tu i Teraz. 

Dwie osoby z Iłży złożyło Akt Przymierza i Zobowiązanie do życia i służenia we Wspólnocie Paschy Tu i Teraz do końca życia (Przymierze wieczyste).

30 lipca 2011

  Podczas uroczystej Mszy świętej kończącej rekolekcje w Wadowicach,   pięć osób z Tarnowskich Gór ze Wspólnoty Paschy złożyło Akt Przymierza do życia i służby we Wspólnocie Paschy Tu i Teraz do końca życia ( Przymierze wieczyste) oraz dwie osoby na okres trzech lat.

Z ŻYCIA I DZIAŁANIA WP WPTiT

Konwentualne Dni Skupienia - Wadowice`2013.01-03

Wspólnota Przymierza. Przymierze przede wszystkim z Bogiem. A On stawia mnie wobec innych. Fundamentem jest życie w wierze, w Chrystusie. To On uczy mnie miłowania braci. Miłość wzajemna sprawia że Jezus jest pośród nas. Jednoczy nas w dążeniu do celu - życia wiecznego z Bogiem. Wzajemnie wspieramy się przez modlitwę i świadectwo życia. Radością jest podejmowanie służby i dostrzeganie działania Pana Boga.

Razem z osobami konsekrowanymi adorowaliśmy Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Ksiądz Kazimierz mówił: gdy adoruję odnajduję się na swoim miejscu, na właściwym miejscu.

Eucharystia rozpoczęła się od poświęcenia świec i procesji z głównego holu Domu Macierzystego Księży Pallotynów do kościoła.

Po Eucharystii my też odnowiliśmy nasze Przymierze. /Jest zamieszczone powyżej jako Akt Przymierza/
W czasie spotkania popołudniowego mówiliśmy o naszym trwaniu we wspólnocie. Ważne, by zawsze mieć przed sobą CEL - aby sens życia we Wspólnocie Przymierza nie zatracił się. By po drodze nie obrać własnych celów, dążeń, planów. Wszystko co dzieje się, uczy nas pokory, przyjmowania drugich, zgody na ich słabości, które także i my mamy. Uczymy się wzajemnego przebaczania. We wspólnocie trzeba trwać w prawdzie, zdjąć maski. Powołani jesteśmy do budowania więzi z Jezusem i starania się o to dla innych.
Mówiliśmy też o motywacjach bycia we Wspólnocie.
Na początku każdy z nas pragnie zaspokoić swoje podstawowe potrzeby: przynależności, bezpieczeństwa. Potem zaczynamy coś z siebie dawać, dzielić się. Tu myślimy jeszcze po ludzku. Potem dochodzimy do potrzeb wyższych, duchowych - tu na kolanach słuchamy Boga. Jestem wtedy tam, gdzie chce Bóg. Gdy pojawiają się trudności, to wtedy pomocą jest - modlitwa, Słowo Boże, słuchanie Boga, zaufanie Mu, rachunek sumienia, spowiedż, pozostanie wiernym. Bóg zawsze jest wierny. Dbajmy o to, by w codziennych wyborach, w drobiazgach być wiernym Bogu. By nie zapierać się Go przez brak czasu na modlitwę, by nie odkładać spotkania z Nim.

Bardzo ciekawymi spostrzeżeniami podzielił się z nami ksiądz Jacek. Mówił o rozwoju ale i o zagrożeniach czychających na Wspólnotę. Ukazał m.in. hiperbolę wzrostu i zanikania Wspolnoty na podstawie książki ks. Wonsa. (Ch,w,p,a/Ch,W,p,a/Ch,W,P,a/ Ch,W,P,A/ch,W,P,A/ch,w,P,A/ch,w,p,A/ch,w,p,a)

WSPÓLNOTA PASCHY TU I TERAZ

KIM JESTEŚMY?

Początki Wspólnoty sięgają 1987 roku.
Ówczesny wikariusz Ks. Ryszard Rej (obecnie proboszcz parafii Ruszków, diec. sandomierska) zaproponował Grażynie i Januszowi Nowak poprowadzenie scholi młodzieżowej i w następstwie zaopiekowanie się tą młodzieżą. Po ewangelizacji z filmem “Jezus” kilka osób wyjechało na rekolekcje oazowe. W następnych latach do grupy dołączyli dorośli m.in. nauczyciele tej młodzieży. Poprzez uczestnictwo w Seminarium Odnowy w Duchu Świętym grupa wkroczyła na drogę Odnowy w Duchu Świętym. 

Na prośbę członków Grupy w roku 1991 ks. prał. Józef Dziadowicz - ówczesny proboszcz parafii w Iłży wyznaczył na opiekuna duszpasterskiego ks. Ryszarda Stylskiego, który pełnił tę funkcję przez 10 lat.
W tym czasie kształtująca się Wspólnota (głównie osób dorosłych) kontynuowała spotkania formacyjno-biblijne w małych grupkach w oparciu o materiały formacyjne Ruchu Światło-Życie (około 40 osób).

Uczestniczyła w cotygodniowych Spotkaniach Modlitewnych (poniedziałek godz. 19.00) oraz w comiesięcznych Eucharystiach gromadzących członków jak i sympatyków Wspólnoty (w każdy pierwszy poniedziałek miesiąca o godz. 19.00).

Przynajmniej dwa razy w roku (Adwent, Wielki Post) członkowie Wspólnoty uczestniczyli w wyjazdowych Dniach Skupienia (Pallotyńskie Domy Rekolekcyjne - Wrzosów, Czarna, Święta Katarzyna/k. Kielc).

Co roku członkowie Wspólnoty uczestniczyli całymi rodzinami w wakacyjnych rekolekcjach: w Kamesznicy k/Żywca (ks. Wł. Zązel - Duszpasterz Trzeźwości), w Czarnej k/Końskich (Księża Pallotyni związani z Sanktuarium M.B Wychowawczyni), w  Świętej Katarzynie /k.Kielc (Księża Pallotyni), w Wadowicach (Księża Pallotyni).

Były organizowane wyjazdy (z ogłoszeniami dla całej parafii) na Ogólnopolskie Czuwanie Modlitewne Grup Odnowy na Jasnej Górze.

Dwa razy w roku jako Parafialna Grupa Odnowy w Duchu Świętym z Iłży jej członkowie uczestniczyli w Dniach Skupienia Odnowy w Duchu Świętym Diecezji Radomskiej. Od samego początku zaistnienia ruchu w diecezji i ustanowienia poszczególnych Koordynatorów Diecezjalnych (ks. T. Makarewicz SAC, ks. M. Borowski SAC,  ks. Sł. Płusa) grupa iłżecka aktywnie włączała się w jej działanie choćby przez posługę zespołu muzycznego.

Po odejściu ks. R. Stylskiego z parafii Iłża, lider Wspólnoty poprosił urzędującego wówczas proboszcza parafii ks. kan. Stanisława Hamerę o wyznaczenie nowego opiekuna duszpasterskiego Wspólnoty. Został nim ks. Mirosław Wiatr. Podczas 10 letniej kadencji ks. M. Wiatra Wspólnota kontynuowała zarówno swoją formację jak i podjęte apostolstwo.

W roku 2011 ks. proboszcz Stanisław  Styś wyznaczył opiekunem duszpasterskim Wspólnoty
ks. Wiktora Nowińskiego. /Odwołany we wrześniu 2012/

W roku 2013 /po 7.01.2013/ ks. proboszcz Stanisław  Styś sam podjął rolę bezpośredniej opieki duszpasterskiej wobec Wspólnoty. /wymówił opiekę w grudniu 2013/

W MINIONYCH 25 LATACH ISTNIENIA

na terenie parafii:
- kilkakrotnie prowadzone były Ewangelizacyjne Seminaria Odnowy Życia Chrześcijańskiego,

- Koncerty Ewangelizacyjne (Celebrant Singers),

- przez wiele lat była wydawana gazetka wspólnotowo-parafialna,

- co roku zbierane dary i przekazywane dla dzieci z ubogich rodzin i Domów Dziecka z okazji liturgicznego wspomnienia św. Mikołaja biskupa,

- organizowane Sylwestrowe Bale Trzeźwości (we współp. z Grupą Anonimowych Alkoholików), animacja wesel bezalkoholowych,

- podejmowane prace porządkowo-zabezpieczające przy kościółku Świętego Ducha oraz stała opieka nad terenem wokół kościółka (koszenie trawy, sprzątanie)

- prowadzenie zajęć religijnych dla małych dzieci,

- zaangażowanie na rzecz parafii poprzez stałą posługę ministrancką i lektorską oraz scholi liturgicznej na Eucharystii w niedzielę o godzinie 18.00,

- stała modlitwa za Kościół (diecezję, parafię, proboszcza i miejscowych duszpasterzy), adopcja duchowa księży,

- krzewienie trzeźwości (przynależność wielu członków do KWC Ruchu Światło-Życie),

- czynne włączenie się w posługę liturgiczną w ramach Triduum Paschalnego (prowadzenie Liturgii Godzin, czuwań modlitewnych, posługa liturgiczna - posługa ceremoniarza, komentarze , czytania, śpiewy).
 

na zewnątrz parafii:

- współpraca w ramach Grup Odnowy w Duchu Świętym Diecezji Radomskiej,

- Ewangelizacja w parafii Świętego Krzyża w Kozienicach ( Niedziela Ewangelizacji we współpracy z ks. T. Makarewiczem SAC, oraz Seminarium Ewangelizacyjne we współpracy z ks. E. Hebdą), Ewangelizacja w parafii Rozniszew (na zaproszenie ks. W. Celucha),

- współpraca w ramach rekolekcji dla kleryków WSD Radom (ks. R. Trzciński),

- współpraca w ramach Kuźni Młodych (Końskie, Radom),

- współpraca podczas “majówki rodzinnej” parafii Miłosierdzia Bożego w Radomiu (ks. M. Kszczot),

- współpraca z Odnową w Duchu Świętym Diecezji Gliwickiej (poprowadzenie grupy tematycznej “Liturgia i Sakrament” w ramach rekolekcji na Górze Św. Anny),

- współpraca z Katolickim Ośrodkiem Polonijnym w Bradford, w Anglii (Seminarium Odnowy Wspólnoty “Opoka”),

- stała współpraca ze Wspólnotami Odnowy ( “Pascha” z Tarnowskich Gór, “Kana” z Lublina, “Nowej Ewangelizacji” z Kozienic),

- współpraca z Księżmi Pallotynami (Dni Skupienia, Rekolekcje Wakacyjne, Sympozja Instytutu św. Wincentego Pallotiego- m.in. ks. J. Jędraszek SAC, ks. J. Jezierski SAC, ks. W. Pawlik SAC, ks. M. Małkiewicz SAC, ks. W. Błaszczak),

- współpraca z Siostrami Pallotynkami (Współpraca z Domem Dziecka w Rudniku n. Sanem, Kongres Rodzin - Jasna Góra, Łagiewniki, Rekolekcje Wakacyjne),

- współpraca ze Szkołą Liderów ZAK (Konstancin Jeziorna - Centrum Animacji Misyjnej SAC).

Dla istniejącej od wielu lat parafialnej grupy odnowy w Duchu Świętym przełomowym momentem było odkrycie swej tożsamości jako Wspólnoty Paschy Tu i Teraz.

Po uczestnictwie większości osób w rekolekcjach na temat Liturgii i Sakramentów (odpowiednik rekolekcji oazowych II^o), po zaangażowaniu się i corocznym przeżywaniu Triduum Paschalnego, po uczestnictwie w rekolekcjach Wspólnoty Miłości Ukrzyżowanej w Szczecinie, po szczególnym zawierzeniu Matce Bożej Wychowawczyni (Czarna /k.Końskich), doszło do konotacji zarówno nazwy Wspólnoty, jak i drogi życia jej członków (charyzmatu).

Zawiązała się grupa osób, która poprzez złożenie Aktu Przymierza zobowiązała się żyć i służyć Kościołowi we Wspólnocie Paschy Tu i Teraz.
“Zapatrzeni w Jezusa naszego Pana i Zbawiciela i Jego paschę odnosimy ją do siebie, aktualizując dzięki działaniu Ducha Świętego w naszym życiu. Żyjąc w codzienności podejmujemy stały wysiłek przemiany życia na prawdziwie Chrystusowe (PASCHA TU I TERAZ). Pragniemy to czynić nie własnym wysiłkiem, ale mocą Ducha Świętego. Charyzmat ten ofiarowany nam i zadany przyjmujemy jako wyzwanie do coraz większego zjednoczenia z Bogiem,  jako realizacji naszego powołania do świętości” - z Aktu Przymierza


FORMACJA (We Wspólnocie jest kilka poziomów formacji.)
1. Formacja podstawowa ku dojrzałości chrześcijańskiej i formacja permanentna po ukończeniu formacji podstawowej.
(ma charakter katechumenalny, jest prowadzona po ewangelizacji. Jej celem jest doprowadzenie do dojrzałości chrześcijańskiej, do przyjęcia świadomie i w pełni darów i zobowiązań wypływających z sakramentów inicjacji chrześcijańskiej /Chrztu, Bierzmowania, Eucharystii/.
Podzielona jest na etapy:
I. Słowa przyjętego wiarą
II. Mistagogii liturgiczno-sakramentalnej
III. Wprowadzenia w tajemnicę Kościoła)

2. Formacja do wkroczenia na drogę do Wspólnoty Przymierza i formacja permanentna członków Wspólnoty Przymierza.
(dotyczy osób, które po ukończeniu formacji podstawowej i odczuwając pragnienie życia wg charyzmatu Wspólnoty Paschy Tu i Teraz chcą przyjąć zobowiązanie do życia i służenia w tejże Wspólnocie, wg określonego sposobu (porządku/reguły) życia.
Podzielona jest na etapy:
I. Droga Abrahama
II. Droga przez pustynię)

APOSTOLSTWO
- Ewangelizacja
- Prowadzenie formacji ku dojrzałości chrześcijańskiej
- Prowadzenie Dni Skupienia i Rekolekcji Wakacyjnych
- Zaangażowanie w życie Parafii

 - Apostolstwo Modlitwy
- Apostolstwo trzeźwości poprzez włączenie w ruch Krucjaty Wyzwolenia Człowieka
- Działalność charytatywna
-Jednoczenie wysiłków apostolskich poprzez włączenie się w działalność Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego
- Prowadzenie strony internetowej Wspólnoty  (www.pascha.net.pl)

PRZEJAWY ŻYCIA WSPÓLNOTY
 

- Cotygodniowe Spotkanie Modlitewne - poniedziałek o godz. 18.30 (poniedziałek po Pierwszym Czwartku Miesiąca - modlitwa Nieszporami)  /odmówione przez ks. proboszcza St. Stysia 2014.09.22/
 

- Cotygodniowe uczestnictwo w małych grupach formacyjno-biblijnych i grupach dzielenia wiarą
 

- Cotygodniowe I Nieszpory niedzielne otwierające świętowanie “Małej Paschy” /Wspólnota Przymierza/
 

- Parafialna Eucharystia niedzieli gromadząca członków Wspólnoty (godz. 18.00)
 

- Comiesięczna Eucharystia Wspólnoty (pierwszy poniedziałek miesiąca, godz. 19.00) /odmówiona przez ks. proboszcza St. Stysia 2012.06/
 

- Zaangażowanie w przeżywanie i posługę Świętego Triduum Paschalnego oraz w świętowanie Oktawy Świąt Wielkanocnych (Eucharystia i Agapa braterska)
 

- Uczestnicwo w comiesięcznej Adoracji Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie w Pierwszy Czwartek Miesiąca (godz. 17.00)  wraz z udziałem w parafialnej Mszy św.  /zalecane dla członków Wspólnoty, od 22.09.2014 nieobligatoryjne/
 

- "Święto Wspólnoty" - jeden raz w miesiącu: Eucharystia i Agapa Wspólnoty w Domu Rekolekcyjnym Księży Pallotynów w Świętej Katarzynie /od 2014.06/

 Funkcjonujemy

 w Parafii Wniebowzięcia NMP w Iłży - jako jedna z grup duszpasterskich / do dnia 22.09.2014/,

jako Wspólnota Paschy Tu i Teraz związana  z Diecezjalną Odnową w Duchu Świętym Diecezji Radomskiej.

Odpowiedzialny Wspólnoty Paschy Tu i Teraz - Janusz Nowak /do 7.01.2013/

  Wybór Rady Wspólnoty

7.01.2013 odbyło się Spotkanie Modlitewne i zarazem Zgromadzenie wszystkich osób utożsamiających się ze Wspólnotą i jej charyzmatem.

W drugiej części Spotkania dotychczasowy Lider Wspólnoty Janusz Nowak wraz z małżonką Grażyną ogłosili wszystkim o rozpoczęciu przez nich Roku Szabatowego. Zgromadzeni na nadchodzący rok dokonali wyboru Rady Wspólnoty i Przewodniczącego. W skład Rady Wspólnoty weszli Tadeusz Michałek, Bożena Rodziewicz i Maria Wilczyńska. Przewodniczącą Rady została wylosowana Bożena Rodziewicz.  

Zakończenie rocznej kadencji Rady Wspólnoty

Po rocznej kadencji Rada uległa rozwiązaniu i został przywrócony porządek odpowiedzialności we Wspólnocie sprzed roku.

Do czasu nowych wyborów zgodnie ze złożonym Statutem Wspólnoty na ręce ks. Dyrektora ds. Duszpasterstwa Ogólnego Diecezji Radomskiej obowiązki Głównego Odpowiedzialnego we Wspólnocie pełni Janusz Nowak.

 Najnowsza aktualizacja 2014.11.12